Τις τελευταίες μέρες έχω τύχει σε συζητήσεις στο Facebook αλλά και σε παρέες παραγωγών με κύριο θέμα συζήτησης τους ψεκασμούς.
Μπορεί να ασχολούμαστε με τις οικονομοτεχνικές μελέτες (Σχέδια βελτίωσης, Νέους Αγρότες, Βιολογικά, και λοιπά), όμως ως γεωπόνοι οφείλουμε να ενημερώνουμε συνεχώς τους παραγωγούς για τους κινδύνους που παραμονεύουν από τη μη ασφαλή χρήση γεωργικών φαρμάκων. Είναι κάτι που ελέγχουμε άλλωστε κατά την εφαρμογή προτύπων ποιότητας στα γεωργικά προϊόντα (GlobalGap, Agro, κλπ)
Τελικά κινδυνεύει περισσότερο ο γεωργός - ψεκαστής ή ο καταναλωτής;
Η αλήθεια είναι πως στις περισσότερες των περιπτώσεων γίνεται χρήση των γεωργικών φαρμάκων σύμφωνα με τα όσα αναφέρει η ετικέτα αυτών και σύμφωνα με τις οδηγίες των επιβλεπόντων γεωπόνων όσων αφορά τις δοσολογίες και τις ημέρες πριν τη συγκομιδή που πρέπει να ψεκαστεί ένα γεωργικό φάρμακο. Αν αυτό συμβαίνει, τότε ο καταναλωτής δεν διατρέχει κανένα κίνδυνο, αφού οι υπολειμματικότητες που αφήνουν τα φάρμακα αυτά είναι μηδαμινές ή τουλάχιστον κάτω από τα επιτρεπτά όρια ασφαλείας που ορίζονται κατά περίπτωση. Μπορεί πολλές καλλιέργειες να δέχονται πολλούς ψεκασμούς, αυτό όμως δε μεταφράζεται αυτομάτως ότι τα τρόφιμα που καταναλώνουμε είναι και δηλητηριώδη...
Τι γίνεται όμως με τους ψεκαστές γεωργούς;
"Ξέρεις φίλε γεωργέ... το να ψεκάζεις χωρίς μάσκα και φόρμα, με το τσιγάρο στο στόμα... δεν είναι μαγκιά... και όταν θα το καταλάβεις κάποιοι άλλοι που θα μένουν πίσω δε θα μπορούν να κάνουν κάτι... "
Ας δούμε όμως μερικές πληροφορίες που θα πρέπει κάθε ψεκαστής γεωργός να γνωρίζει για να προστατεύσει τον εαυτό του!
1. Καταρχήν τα ατομικά μέσα προστασίας που αναφέρονται στην ετικέτα του γεωργικού φαρμάκου πρέπει να τα χρησιμοποιεί ο ψεκαστής πριν ακόμα μπει στο χωράφι του για να ψεκάσει! Πρέπει να τα φοράει από τη στιγμή που ετοιμάζει το φάρμακο. (Σκεφτείτε την περίπτωση ατυχήματος)
2. Αν οποιαδήποτε στιγμή κατά την προετοιμασία του ψεκαστικού διαλείμματος νιώσει ζαλάδα, ναυτία, τάση για εμετό, δύσπνοια, τρέμουλο, ανησυχία, ερεθισμό στο δέρμα, φαγούρα, έχει κοκκινίλες, τότε μάλλον έχει πάθει δηλητηρίαση και πρέπει να πάει στο πλησιέστερο κέντρο δηλητηριάσεων το συντομότερο δυνατό.
3. Τα γάντια που φοράει ο ο αγρότης που ψεκάζει πρέπει να είναι κατάλληλα για την διαδικασία ψεκασμού. (όχι δερμάτινα, υφασμάτινα, κλπ)
4. Πρέπει το δέρμα του ψεκαστή να είναι καλυμμένο συνεχώς. ΟΧΙ με πουκάμισα, τζιν και λοιπά ρούχα που ποτίζονται από το φάρμακο, γιατί αυτό με τη σειρά του περνά στον οργανισμό του! Πρέπει πάντα να φορά ειδική αδιάβροχη φόρμα αλλά και παπούτσια! Αρκεί να γνωρίζει κανείς ότι οι μεγαλύτερες ποσότητες ψεκαστικού υγρού περνούν στον οργανισμό από το δέρμα και όχι από το στόμα ή τη μύτη.
5. Η μάσκα του ψεκαστή πρέπει απαραιτήτως να είναι μάσκα με φίλτρο ενεργού άνθρακα το οποίο να αλλάζει ανά τακτά χρονικά διαστήματα! Η απλή χειρουργική μάσκα δε κάνει σχεδόν τίποτα, αντιθέτως μπορεί να εγκλωβίζει τον μολυσμένο από το ψεκαστικό υγρό αέρα.
6. Το τηλέφωνο του κέντρου δηλητηριάσεων πανελλαδικά είναι το 210.77.93.777
Καταλήγοντας θα έλεγα πως μάλλον ο ψεκαστής κινδυνεύει περισσότερο... και για αυτό θα πρέπει να προσέξει... για να... έχει...
Περουλάκης Γιάννης
Γεωπόνος, Αγροτικής Οικονομίας, ΜΒΑ
